zondag 10 augustus 2014

Hulpvrager op de bank

Hier ben ik eindelijk terug. Voor mijn week vakantie had ik blogjes gepland, maar sinds vorige week leek ik echt geen tijd meer te vinden. Binnenkort zie je waar ik zoveel tijd heb ingestoken, maar ik hou jullie nog wat in spanning. Vandaag eerst iets anders :).

Ik zat er al een hele tijd mee in mijn hoofd, maar het idee kreeg niet meteen vorm. Vroeger kwamen kinderen met een vraag vooraan tot bij mij. Ze stonden toen in een rijtje te wachten en dat werkte eigenlijk behoorlijk op mijn zenuwen. Een beetje later beperkte ik de rij wachtende kinderen tot drie, maar ook dit voldeed nog niet aan mijn eisen. Kinderen zitten in de klas te popelen om recht te kunnen staan, springen dan recht en botsen overal tegen. Ik moet eerlijk toegeven dat dit me echt wel stoorde.

Vorig schooljaar deed ik het anders. Aangezien we met dertig kinderen in de klas zaten, liet ik de kinderen zitten en liep ik gewoon constant tussen de rijen. Op die manier konden de kinderen een vraag stellen als ik langskwam. Met dertig was dat niet altijd evident en ik zag ook niet altijd wie me dringend of minder dringend nodig had. Constant met een vinger in de lucht zitten is eigenlijk ook niet echt handig waardoor ik dus opnieuw op zoek ging naar een andere werkvorm.

Ik postte mijn bedenkingen op Facebook en liet me bijstaan door tal van leden van verschillende leerkrachtengroepen. Daardoor kreeg ik heel wat ideeën en besloot ik toch eindelijk aan de slag te gaan.
Een hele tijd geleden kreeg ik een groot aantal lege kartonnen rollen/ringen van plakband en daarmee maakte ik hulpvragers.

Ik schilderde er 20 rood en 20 groen. Daarna plakte ik ze mooi op elkaar.



De bedoeling is dat de kinderen de hulpvrager op mijn teken gebruiken. Zo zal ik bij inoefenmomenten zeggen wanneer ze de hulpvrager mogen gebruiken of dat ze nu zelfstandig aan het werk moeten. Ik ben er nog niet uit of ik speciaal een foto aan het bord hang zodat ze weten of ze hem mogen gebruiken. Wellicht hou ik gewoon op het melden van 'haal maar je hulpvrager uit'. Wanneer de kinderen geen hulp nodig hebben, dan zetten ze de vrager op groen. Hebben ze een vraag, dan draaien ze rood naar boven. Door de vragers behoorlijk groot te maken, kan ik van achteraan of vooraan de hele klas overzien. Op die manier verliezen de kinderen ook geen tijd. Ze kunnen aan andere oefeningen verder werken tot ik bij hen kom. Door het draaien van de vrager worden ook geen andere kinderen gestoord en dat was wel het geval als de kinderen naar voor moesten komen.

Ik hoop dat ik nog heel veel plezier aan mijn hulpvragers beleef en ik mag alweer een werkje van mijn to-do-lijst schrappen :).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Breng de actua naar je klas met een quiz!

Je hebt zo van die momenten dat alles lijkt te lukken en dan zijn er van die dagen dat je denkt: zo wil ik het niet meer. Dan kan je bij de ...